De begrotingsbehandeling 2024 is in volle gang. Gisteren was de tweede dag van de behandeling en een aantal leden hebben hun mening gegeven m.b.t. het beleid van de regering. DNA-lid Radjendre Debie heeft duidelijkheid aan de minister van Financiën & Planning gevraagd met betrekking tot de uitbetaalde dwangsom aan de advocaat van 66 eisers in de kwestie Oryza te Saramacca.

Debie gaf aan dat in een vonnis van de rechter in kortgeding van 14 juli 2014 A.R.n.o 13.14.91 inzake 66 eisers in de kwestie Oryza in Saramacca, de rechter gedaagde (de Staat) heeft veroordeeld om een dwangsom te betalen, oplopend tot maximum SRD 100.000 per eiser. Dus in totaal SRD 6.6 miljoen. Volgens informatie blijkt thans dat de regering c.q. de minister van Financien in deze zaak, een bedrag aan dwangsom heeft gestort voor de advocaat van belanghebbenden. “Voor alle duidelijkheid wil ik weten hoe groot het bedrag is, dat door de staat is gestort op de rekening van de advocaat naar aanleiding van het vonnis”, vroeg Debie aan de minister. Debie gaf aan dat hij het zeer op prijs zou stellen als de minister hierop duidelijk zou kunnen ingaan. Gaarne zou hij ook willen weten van de regering of dit een high priority van de regering is.

Tijdens zijn betoog heeft Debie nogmaals de aandacht van de regering, met name de minister van GBB gevraagd m.b.t. de publicatie van grondaanvragen en van toerwijzingsbeschikkingen. Hij heeft dit tijdens de begrotingsbehandeling van het begrotingsjaar 2023 en enkele malen tijdens interrupties aan de orde gesteld. De minister had toen aangegeven dat zij volgens de procedures zou handelen, maar tevergeefs.

Debie geeft aan dat in de Anticorruptiewet, het Decreet Uitgifte Domeingrond is gewijzigd en het stelt verplicht, om alle grondaanvragen voor de uitgifte en bij de gronduitgiften te publiceren op straffe van gevangenisstraffen. Dit is de controle die de samenleving moet uitoefenen op de gronduitgifte. De regering weigert hieraan gevolg te geven.

Debie benadrukte dat de Anticorruptiewet reeds wordt toegepast door de rechterlijke macht. Waarom dan niet door de regering, is de vraag?